Zoti Sevdai po më çudisni me vijimin e sajimeve mbi bazën e imagjinatës suaj për të krijuar gjoja argumente për polemikë.
Ju shkruani : “Një nga hipotezat e Fotaq Andreas (e cila është e veçantë në historinë e letërsisë shqipe) është hipoteza për romanet e porositur. Edhe pse nuk kemi asnjë dëshmi të shkruar për këtë hipotezë, ajo u përhap dhe u pranua nga studiuesi Thanas Gjika dhe botuesi Krenar Zejno. Th. Gjika është i mendimit se Konica i ka shitur Aladro Kastriotit romanet për të siguruar parat për botimin e revistës Albania¹. Ai nuk jep kurrfarë reference të burimit që e ka shfrytëzuar. Më pas ai do të pohojë se Konica nuk do t’i përmendë asnjëherë romanet, duke hamendësuar se nuk do të dinte fatin e tyre pas dorëzimit të dorëshkrimeve.
Lind natyrshëm pyetja: sa është bindës Th. Gjika për hipotezën se romanet janë shitur për botimin e Albanisë?
A mund ta besojmë se Faik Konica i kishte harruar romanet?”
Dhe më poshtë vijoni: “Sa i përket pyetjes së dytë se ‘Faik Konica i kishte harruar romanet’ një pohim i tillë nga një studiues i njohur siç është Th. Gjika duket pa kurrfarë baze shkencore.”
E hapa librin tim që citoni ju te shënimi 1 (“Mosdënimi i krimit është krim i ri” OMSCA-1 në f. 124) dhe lexova këto rreshta, ku nuk bëhet fjalë fare se unë kam hedhur hipotazën se F. Konica ia ka shitur romante princit Aladro Kastrioti, po e persëris këtë ide si të zbuluesit F. Andrea dhe së dyti nuk kam thënë se “F. Konica i kishte harruar romanet.
Konkretisht, unë shkruaj te faqja që ju citoni në shënimi 1:
“Studiuesi Fotaq Andrea ka zbuluar dy romane të panjohur të Faik Konicës, shkruar frëngjisht më 1908-1909, të cilët autori ia kishte shitur princit Aladro Kastrioti për të siguruar të ardhura për botimin e mëtejshëm të revistës “Albania” dhe për të vijuar jetën e tij si atdhetar. Këto dy romane Konica nuk i përmendi asnjëherë, ndoshta sepse nuk e dinte fatin e tyre pas dorëzimit të dorëshkrimeve dhe ardhjes në ShBA më 1909.”
Të lutem ki kujdes se do të të tallin studiuesit që do të vijnë pas teje kur të lexojnë gjithë kët pretendim për polemikë pa bërë polemikë, po duke sajuar argumente nga fantazia jote.
I lutem Z-injve Vehbi Bajrami dhe Ruben Avzxhiu, pronarit dhe editorit të gazetës “Illyria” para se t’i botojnë shkrimet “polemike” të z. Sevdai t’ua dërgojë personave që ai përmend e kritikon kot së koti, dhe pasi të marrin sqarime prej tyre mbi vërtetësinë e fakteve, t’i botojnë shkrimet, sepse po e kthejnë gazetën serioze në një gazetë thashethemesh pa bukë.
Zoti Sevdai po më çudisni me vijimin e sajimeve mbi bazën e imagjinatës suaj për të krijuar gjoja argumente për polemikë.
Ju shkruani : “Një nga hipotezat e Fotaq Andreas (e cila është e veçantë në historinë e letërsisë shqipe) është hipoteza për romanet e porositur. Edhe pse nuk kemi asnjë dëshmi të shkruar për këtë hipotezë, ajo u përhap dhe u pranua nga studiuesi Thanas Gjika dhe botuesi Krenar Zejno. Th. Gjika është i mendimit se Konica i ka shitur Aladro Kastriotit romanet për të siguruar parat për botimin e revistës Albania¹. Ai nuk jep kurrfarë reference të burimit që e ka shfrytëzuar. Më pas ai do të pohojë se Konica nuk do t’i përmendë asnjëherë romanet, duke hamendësuar se nuk do të dinte fatin e tyre pas dorëzimit të dorëshkrimeve.
Lind natyrshëm pyetja: sa është bindës Th. Gjika për hipotezën se romanet janë shitur për botimin e Albanisë?
A mund ta besojmë se Faik Konica i kishte harruar romanet?”
Dhe më poshtë vijoni: “Sa i përket pyetjes së dytë se ‘Faik Konica i kishte harruar romanet’ një pohim i tillë nga një studiues i njohur siç është Th. Gjika duket pa kurrfarë baze shkencore.”
E hapa librin tim që citoni ju te shënimi 1 (“Mosdënimi i krimit është krim i ri” OMSCA-1 në f. 124) dhe lexova këto rreshta, ku nuk bëhet fjalë fare se unë kam hedhur hipotazën se F. Konica ia ka shitur romante princit Aladro Kastrioti, po e persëris këtë ide si të zbuluesit F. Andrea dhe së dyti nuk kam thënë se “F. Konica i kishte harruar romanet.
Konkretisht, unë shkruaj te faqja që ju citoni në shënimi 1:
“Studiuesi Fotaq Andrea ka zbuluar dy romane të panjohur të Faik Konicës, shkruar frëngjisht më 1908-1909, të cilët autori ia kishte shitur princit Aladro Kastrioti për të siguruar të ardhura për botimin e mëtejshëm të revistës “Albania” dhe për të vijuar jetën e tij si atdhetar. Këto dy romane Konica nuk i përmendi asnjëherë, ndoshta sepse nuk e dinte fatin e tyre pas dorëzimit të dorëshkrimeve dhe ardhjes në ShBA më 1909.”
Të lutem ki kujdes se do të të tallin studiuesit që do të vijnë pas teje kur të lexojnë gjithë kët pretendim për polemikë pa bërë polemikë, po duke sajuar argumente nga fantazia jote.
I lutem Z-injve Vehbi Bajrami dhe Ruben Avzxhiu, pronarit dhe editorit të gazetës “Illyria” para se t’i botojnë shkrimet “polemike” të z. Sevdai t’ua dërgojë personave që ai përmend e kritikon kot së koti, dhe pasi të marrin sqarime prej tyre mbi vërtetësinë e fakteve, t’i botojnë shkrimet, sepse po e kthejnë gazetën serioze në një gazetë thashethemesh pa bukë.