Shkrimtari shqiptar Visar Zhiti, mes fituesve në “Çmimet pēr poetēt dhe pērkthyesit më të mirë ndērkombētare 2023 nē Kinē”

“THE INTERNATIONAL BEST POETS AND TRANSLATORS PRIZES 2023…” – THE DAILY GLOBAL NATION –

 

Gazeta Ndẽrkombētare e Pavarur, “The daily global nation”, nē 29 nẽntor, nē rubrikēn “Letērsia botērore” (World Literature) boton “Çmimet  pēr poetēt dhe pērkthyesit mē tẽ mirē ndērkombētare 2023 nē Kinē.”

Sipas gazetẽs: “Juria pērbēhej nga poetë, përkthyes dhe studiues të nderuar nga 18 vende, duke përfshirë Italinë, SHBA-në, Poloninë, Rusinë, Shtetet e Bashkuara, Emiratet Arabe, Rumaninē, Suedinē, Indinē, Francen, Spanjēn, Kinēn, Shqipërinē, Greqinē, Gjermaninē, Argjentinēn, Izraelin, Japoninẽ, Danimarkēn dhe pasi juria zhvilloi tre raunde votimi gjatë një periudhe prej dy muajsh,  resultoi në katërmbëdhjetë fitues të përbërë nga poetë dhe përkthyes nga trembëdhjetë vende të ndryshme. Ne dëshirojmë të shprehim mirënjohjen tonë të përzemërt për 18 gjyqtarët ndërkombëtarë për përkushtimin e tyre profesional dhe të shprehim urimet tona më të ngrohta për të gjithë fituesit e merituar!

Mes fituesve nga bota ēshtẽ dhe Visar Zhiti. Gazeta ka botuar nga njē poezi nẽ gjuhēn angleze nga secili fitues dhe nga Visar Zhiti ēshtē zgjedhur poezia “Atē natē nē kryeqytet”, qẽ ēshtẽ botuar nē librin e tij tẽ parē, “Kujtesa e ajrit”, Tiranē 1993 dhe mē pas nē gjuhēn e angleze nē librin “The condemned apple”, 2005, SHBA.

Poezia gjithashtu ēshtē dhe nē librin, qē doli kētē vit, dy gjuhēsh, anglisht dhe kinezçe, “The gathering light”, 聚集光, Kinē 2023.

Po e sjellim poezinē nē gjuhēn e poetit.

 

Visar Zhiti

ATË NATË NË KRYEQYTET

 

Ishte natë,

       me të vërtetë ishte natë,

natë e një stine të egër

dhe emri yt Pranvera ende

                                  s’kishte ardhur,

          rrinte drojtur në rrugë

          si një sorkadhe e hutuar

                                             mes tankeve,

kishte tanke vërtet

dhe statuja të rrëzuara

dhe zemrat kishin mbetur bosh

                  si pedestalet

                  me mermer të rrjepur.

Po në këtë botë ishe dhe ti.

O Zot, sa mirë që je dhe ti

                                                  në këtë botë

       dhe unë të ndjej si ky skelet peme

       që ndjen vërshimin fosforeshent

                    të kësaj hëne të madhe,

                    të madhe dhe të gjallë,

        e ndjeshme si ty,

                                       si mendimet e tua.

E si të mos të përqafoja? Rruga

ishte me plot ushtarë

                                          me armë të zeza.

Kisha frikë për ty,

nuk doja që ti të shikoje

                                     ushtarë të egërsuar,

ushtarë kundra nesh

                                e megjithatë jo të huaj.

(E pse, kështu do të ishin gjithmonë

                  sfondet e ngjarjeve të mia?)

 

Në sytë e tyre të putha

      që ata të ndjenin mëkatin e armëve

dhe të përcolla deri në shtëpi

                  përtej shtetrrethimit,

                  por jo përtej zemrës.

> —————————————

Nga libri “Kujtesa e ajrit”, Tiranē 1993.