Tempulli më i madh Hindu BAPS Akshardham në New Jersey, SHBA si dhe jashtë Indisë

Nga Keze Kozeta Zylo

Tempulli më i madh hindu BAPS Swaminarayan Akshardham prej 183 hektarësh në SHBA dhe i dyti në botë është ndërtuar në New Jersey, në qytezën e vogël të Robbinsville.  Ky vend me pamje magjike, i vendosur në fushat e gjelbërta të Robbinsville, Nju Xhersi, është një tempull hindu.

Pjesa e jashtme e madhe, ose mandapi, strehon shenjtëroren e brendshme, mandirin aktual, dhe i gjithë kompleksi është një “Akshardham”. Sipas përkufizimit, “mandir” në sanskritishten e lashtë do të thotë “një vend ku mendja qetësohet dhe përjeton paqen e brendshme”. Atmosfera e paqtë të perpinte të tërën dhe ishtë shumë emocionuese.  Këto ndjesi reflektoheshin në veshtrimet tona me besimtarët dhe vizitorët gjatë rrugës dhe brenda mandirit.  Kete tempull me një arkitekturë të përsosur kishim kohë që mendonim për ta vizituar, natyrshëm ta shtojnë dhe më shumë frymëzimin kur ke kolege indiane që dhe në diskutime të lirshme flasin me aq qetësi dhe përkushtim për këtë sekt tëHinduizmit.  

Ky tempull edhe pse akoma se ka mbushur vitin po bëhet një vend popullor pelegrinazhi për hindutë nga e gjithë bota tha ciceronja një grua e re veshur me shallin, sari, indian dhe një pullë të kuqe të rrumbullaktë në ballë.  Në thelb, termi Akshardham rrjedh nga dy fjalë “Akshar” që do të thotë i përjetshëm dhe “Dham” që do të thotë vendbanim, që së bashku nëkuptojnë vendbanimi i hyjnores ose i përjetshëm.

Në lirikën me tekst sanskrishte thuhet se: Swaminarayan Akshardham/ është e bukur dhe e mbarë/është një kryevepër artistike që shpon zemrën/ u ndërtua përmes shërbimit të vullnetarëve të përkushtuar/ është një fener vlerash kulturore/ Swaminarayan Akshardham është vendbanimi hyjnor i Bhagwan/ Frymëzuar nga Pramukh Swami Maharaj/ dhe krijuar nga Mahant Swami Maharaj/ është e bukur dhe e mbarë dhe jep paqe, lumturi dhe forcë/ Akshardham është i përjetshëm…/Ajo është e stolisur me gdhendje dhe skulptura të ndërlikuara…/…dhe zbukuruar me shtiza flamuri floriri.  Të gjithë gjysmëperënditë dhe perëndeshat dhe shpirtrat e çliruar banojnë brenda. Akshardham është i përjetshëm…

Ajo tha se eshte ndërtuar nga 12,500 vullnetarë nga e gjithë bota, Akshardham ka qenë në punë që nga viti 2011.  

Artizanët që ndihmuan në ndërtimin e mandirit erdhën në SHBA si vullnetarë.

Vendosja e 2 milion këmbëve kub gur në Robbinsville Township nuk ishte diçka e vogël, dhe tempulli në vetvete është një përzierje kulturore, me materiale të marra nga e gjithë bota dhe i referohet historisë amerikane gjatë gjithë kohës.  Une i preka disa kubik guresh, ndjeva magjinë brenda tyre, ata këndonin, flisnin, “rrënkonin” lehtas për historinë mijëravjecare dhe të pasur të Indisë sëlashtë. 

Për t’i bërë ballë dimrave të ftohtë të Nju Xhersit, pjesa e jashtme e tempullit u ndërtua me gur gëlqeror jo-tradicional bullgar.  Brenda përmban gurë me burim nga e gjithë bota, duke përfshirë Greqinë, Italinë dhe Indinë, dhe një pus tradicional indian që përmban ujëra nga 300 trupa në Indi dhe të 50 shtetet e SHBA-së.  

Akshardham është një Mahamandir (shtëpia e adhurimit hindu) e gdhendur në gur sipas shkrimeve të lashta hindu. Është mandiri i dytë më i madh hindu në botë dhe një nga mandirët më të veçantë hindu prej guri të ndërtuara në 600 vitet e fundit. Të lë pa frymë nga çdo kënd, të gjithë vizitorët janë të mirëpritur të eksplorojnë dhe përjetojnë bukurinë dhe qetësinë e BAPS Swaminarayan Akshardham, i cili përmban diçka për të gjithë, pavaresisht besimit.

U deshën një total prej rreth 4.7 milionë orë pune nga artizanët dhe vullnetarët për të gdhendur me dorë rreth 2 milionë metra kub gur. Katër varietetet e mermerit nga Italia dhe guri gëlqeror nga Bullgaria udhëtuan fillimisht në Indi dhe më pas mbi 8000 milje nëpër botë për në Nju Xhersi.

Më pas ata u vendosën së bashku si një bashkim pjesësh figure gjigante për të krijuar atë që tani konsiderohet si tempulli më i madh hindu jashtë Indisë.

Tempulli qendror i BAPS Swaminarayan Akshardham strehon kupolën më të madhe eliptike të arkitekturës tradicionale prej guri të ndërtuar ndonjëherë me detaje të ndërlikuara.

Mandiri i gdhendur në gurë tradicionalisht (shtëpia e adhurimit hindu) është 133 këmbë i gjatë, 87 metra i gjerë dhe 42 metra i gjatë në pikën e tij më të lartë me 1.9 milion metra kub gurë me burim nga e gjithë Evropa.

Qendra e Mirëseardhjes është një holl madhështor me shtylla, harqe dhe panele prej druri të gdhendura të ndërlikuara që mirëpresin të gjithë të përjetojnë mandirin. Atmosfera është e ndriçuar me llamba tradicionale dhe ornamentet qiellore. Është projektuar në arkitekturën indiane Haveli të shekullit të 17-të.

Statuja 49 metra e lartë e Shri Nilkanth Varni dhe pelegrinazhi epik 12. 000 km

Në hyrje të tempullit në mes të sheshit ngrihet madhështore një statujë e florinjtë 49 metra e gjatë.

Në Nilkanth Plaza është një imazh djali simpatik prej bronzi 49 metra i gjatë i Shri Nilkanth Varni, forma adoleshente e Bhagwan Swaminarayan, në një pozë peme jogjike për të përkujtuar 49 vitet që ai jetoi në tokë. Ashtu si një poezi e gdhendur në skulpturë, djaloshi qëndron si një testament i fuqisë së pakufishme të besimit, sakrificës dhe mjeshtërisë.

Ai jetoi duke u shërbyer të tjerëve, si dhe duke frymëzuar reforma sociale dhe shpirtërore. Poza në imazh përmendet këtu si “Tapomurti”.

Mesazhet dhe veprat e përkushtuara te tij jane të përjetshme dhe traditat e gjalla hindu janë jehonë në artin dhe arkitekturën brenda skulpturës që duket aq spirituale.

Kjo statuje është një histori e vërtetë e një djali 11-vjeçar të quajtur Nilkanth Varni, i cili ndërmori një pelegrinazh epik në Indi. Pelegrinazhi zgjati 7 vjet, një muaj e 11 ditë, duke kaluar 12.000 km në këmbë. Qëllimi i tij ishte të drejtonte, inkurajonte dhe ndihmonte njerëzit të kuptonin rrugën e drejtësisë. Në kohën kur Nilkanth përfundoi pelegrinazhin e tij në Gujarat, ai ishte një i ri 18 vjeç.

Ai e filloi udhëtimin e tij me pasuri të pakta – objekti më i çmuar që mbante me vete ishte një shaligram, një mbështetëse dore, një lëkurë dreri, një kamandal dhe një copë leckë për të filtruar ujin. Ai mbante një kanthi në qafë dhe një mala në dorën e djathtë. Ai zotëronte gjithashtu një mini-libër, të cilin e kishte përgatitur vetë, që përmbante thelbin e shastrave hindu. Nilkanth ecte zbathur i veshur vetëm me ijë edhe në borën rrëqethëse të Himalajeve! Ai zbriti në lugina të thella dhe u ngjit në majat që dilnin jashtë territorit të pashënuar. Ai u zhyt në përrenj të zhurmshëm pa u vënë re protestat e tmerrshme të shikuesve. Pa frikë ishte një shenjë dalluese e këtij aventurieri shpirtëror. Ai nuk mbante asnjë hartë apo tabelë.

Në vitet e para të jetës së Tij, vazhdimisht kryente veprime që shfaqnin atributet e tij hyjnore dhe dëshirën e tij për të përhapur dijen. Pasi prinderit i vdiqën, ai u largua nga shtëpia në moshën 11-vjeçare për të udhëtuar në gjatësinë dhe gjerësinë e Indisë. Udhëtimi i tij 7-vjeçar u fokusua në rivendosjen e idealeve të Hindu Sanatan Dharma. Gjatë këtyre viteve, ai njihej me emrin Neelkanth Varni.

Ai udhëtoi vetëm me atë që ishte e nevojshme, hoqi dorë nga familja e Tij dhe pasuritë e tjera të kësaj bote dhe vazhdoi udhëtimin e tij të përjetshëm për t’i afruar njerëzit më pranë Perëndisë.

Udhëtimet e Neelkanth përfshinin mbi 12,000 kilometra të terrenit të larmishëm të Indisë: ngricat e mbuluara me majat e Himalajeve, xhunglat e Asamit dhe plazhet e Jugut. Shtrëngimi dhe guximi i jogut të ri mistikoi dhe la përshtypje te njerëzit e panumërt, me fat me të cilët Ai ra në kontakt.

Në fshatin Shripur, Neelkanth u paralajmërua për një luan që kishte terrorizuar fshatarët. Mahanti i mandirit lokal i kërkoi Neelkanthit të kalonte natën brenda mureve të Mandirit për të shmangur dëmtimin. Neelkanth e hodhi poshtë ftesën dhe u tërhoq për të kaluar natën nën një pemë jashtë mureve të fshatit. I frikësuar për djalin e ri, mahanti shikoi nga dritarja e tij. Ai u trondit kur pa luanin duke u përkulur me qetësi në këmbët e Neelkanth. Personaliteti i patrembur i Neelkanth dha guxim në jetën e miliona aspirantëve në rrugën drejt arritjes së Zotit.

Ndërsa udhëtonte nëpër Himalajet, Neelkanth duroi klimën e ashpër të muajve më të ftohtë të vitit, një kohë kur edhe banorët e Himalajeve migrojnë në temperatura më të ngrohta. Pavarësisht sfidave fizike, Neelkanth u ngjit në një lartësi prej 12,500 këmbësh për të mbërritur në mandirin e nderuar kushtuar Vishnu, Muktinath. Këtu, ai kaloi katër muaj duke u penduar pavarësisht temperaturave të ashpra, reshjeve të acarta dhe erërave të forta.

Neelkanth tërhoqi vëmendjen e njerëzve në çdo fshat nëpër të cilin ai kalonte.  Pas nëntë muajsh, Neelkanth u takua me Ramanand Swami në Piplana, një fshat fqinj i Loj. Pas takimit me të, Ramanand Swami e krahasoi veten me një rrahës daulleje që kishte mbledhur një turmë për interpretuesin e vërtetë, si prologu i aktit kryesor. Ramanand Swami u tha dishepujve të tij se Neelkanth ishte Zoti në formë njerëzore dhe ishte rruga drejt çlirimit.

Pas statujes madhështore ishte shatërvani si liqeni tradicional me shkallë.  Stërkalat e shatërvanit të puthnin lëkurën dhe përjetoje qetësinë e një pellgu tradicional indian me shkallë, ku ishte mbushur me ujë nga 108 lumenjtë e shenjtë të Indisë dhe ata që rrjedhin nëpër pesëdhjetë shtetet në U.S. 

Nilkanth Plaza është gjithashtu shtëpia e një pusi tradicional indian.

Pas vizitës disa orëshe natyrshëm mund te shkoje ne Shayona Café, Shayona Snacks & Sweets Shop për të parë delikatesën e amvisave indiane dhe ushqime autentike indiane gati për t’u marrë në shtëpi.

Ky tempull i madh Mandir është një haraç për trashëgiminë e pasur kulturore dhe shpirtërore të Indisë. Nga shtetet fqinje amerikane si Nju Jorku, Filadelfia dhe Uashingtoni DC, mund te gjejnë një vend ku vizitorët mund të zhyten në mjedisin e qetë të spiritualitetit hindu. Natyrshëm të ndodhesh përballë këtyre tempujve fetarë duket sikur të ofrojnë një vend për reflektim, adhurim, njohuri dhe vlerësim kulturor, duke e bërë atë një destinacion të domosdoshëm për ata që kërkojnë një përvojë shpirtërore dhe kulturore.

Aty dukej se dhe gurët mund të flisnin, këndonin dhe tregonin histori.  Mermeri dhe guri gëlqeror që zbukuronte majat, shtyllat dhe harqet e tempullit mahnitës hindu në qendër të Nju Xhersit, padyshim qe sjellin nje mozaik pranë qiellit me hyjnoren.

Per ne ishte një e premte në zemrën e Swaminarayan Akshardham – Akshardham Mahamandir, tempullit madhështor, qe ka një testament për arkitekturën dhe kulturën hindu. Me përkushtimin dhe shërbimin në thelbin e saj, kjo mbretëri qiellore na mirepriti me paqe dhe miresi brenda saj pavarësisht përkatësisë etnike apo besimit.

29 mars, 2024

Robbinsville, New Jersey